ضمن تبریک نوروز عید باستانی ما ایرانیان و سال 1392 خدمت همه عزیزان بخصوص خدمت خانواده خودم  پدر و مادر و خواهران و برادرانم و آرزوی سالی سرشار از مهر و محبت و شادی و شادمانی مطلبی متفاوت در این پست میگذارم امید که مورد عنایت واقع شود.

هر سال و در آستانه سال جدید هزاران عدد ماهی قرمز تولید و روانه بازار  میشوند که بسیاری از آنها در همان روزهای آخر اسفند و در میان آبهای درون تشت و دبه و دستان دستفروشان می میرند و بهار زندگیشان را فدای شادی و شادمانی ما میکنند این واقعه که شاید دردناکترین واقعه مرتبط با نوروز باشد به همین جا ختم نمیشود و با انتقال و فروش این آبزی زیبا باز هم چنگال مرگ به سوی آنها دراز باقی می ماند.

فروش با انتقال به کیسه های پلاستکی پر آب و هیجان کودک و مادرش شروع میشود و بزودی محیطی جدید از حیات را تجربه خواهد کرد تجربه ای که باز ، بازی مرگ و زندگیست  .

از آب کلرزده گرفته تا غذای زیاد و والبته گاهی در  وعده های بیشتر و صداهای ناهنجار که سکته ماهی ها را به دنبال  دارد همه و همه دنباله این تراژدی میباشند که بعضا توسط کودکان و گاهی توسط دیگر اعضای خانواده که با شیوه نگهداری آبزیان آگاهی ندارند انجام گرفته و باز هم باعث مرگ تعداد دیگری از ماهی ها میشود.

مخلص کلام اینکه در طول ایام تعطیلات نوروز باز تعداد دیگری از ماهیان قربانی تنگ های بلوری میشوند و در آخر هم تعدادی که جان سخت هستند و یا در شرایط بهتر زندگی میکنند باقی میمانند که چاره اندیشی برای آنها بیشتر از همه هدف من از ارایه این متن میباشد.

ماهی قرمز از معدود ماهی هایی است که در شرایط بسیار سخت و آبهای کم اکسیژن و کم غذا  زندگی میکنند این توانایی اگرچه در نگاه اول یک مزیت میباشد اما با دخالتهای نادرست ما انسانها ممکن است به یک تهدید برای اکوسیستم تبدیل شود .

گلد فیش حتی  در آبهای سرد و تا دمای انجماد هم زنده میماند این موضوع را من شخصا دیده ام و تجربه کرده ام

اما با همه این شرایط و اوضاع و احوال تکلیف ما چیست و چکار باید کرد؟

من به دلایل زیر با انتقال ماهی های قرمز نوروزی یا GOLD FISH ها به نهر ها و جوهای و آبهای روان مخالفم

1- انتقال باعث جابجایی انگلها و قارچها و بیماریهای آبزیان به نهر ها  میشود.

2- حضور ماهی های قرمز در جوی های آب و نهر ها چرخه زندگی را به دلیل سازگاری مناسب با شرایط به نفع آنها و به ضرر سایر آبزیان میچرخاند و ممکن است باعث از بین رفتن سایر انواع آبزیان شود.

 و در مقابل طرفدار ادامه حیات این آبزیان به روش های زیر میباشم :

1- فراگیری روشهای نگهداری آبزیان در اکواریم و تنگ و ادامه نگهداری در منزل

2- انتقال به حوض های داخل حیاط منازل .

3- انتقال به حوضچه های داخل پارکها که به آبهای روان دسترسی ندارند

4- انتقال به استخرهای بازی و مصنوعی شهرها

5- واگذاری به افراد فامیل که دارای توانایی و مهارت و امکانات نگهداری ماهی ها میباشند.

6- تحویل به فروشندگان ماهی و اکواریم

کسانی که با عقیده من موافق هستند این ایده را توسعه دهند تا از ادامه این فاجعه جلوگیری نمایند و این همه وقت و انرژی و پول مملکت که صرف این موضوع میشود را به فرصتی برای ادامه حیات و کمک به آبزیان تبدیل نمایند .

دوباره سال نو مبارک